تحقیق در مورد فریدون مشیری

این تحقیق به بررسی زندگی و آثار فریدون مشیری، شاعر معاصر ایرانی، می‌پردازد. مشیری در ۳۰ شهریور ۱۳۰۵ در تهران به دنیا آمد و در کنار فعالیت‌های اداری و مطبوعاتی، به سرودن شعر پرداخت.

فریدون مشیری

فریدون مشیری در سی‌ام شهریور ۱۳۰۵ در تهران به دنیا آمد. جد پدری‌اش به واسطه مأموریت اداری به همدان منتقل شده بود و از سرداران نادرشاه به شمار می‌رفت. پدرش، ابراهیم مشیری افشار، فرزند محمود، در سال ۱۲۷۵ در همدان متولد شد و در جوانی به تهران آمد. او از سال ۱۲۹۸ در وزارت پست مشغول به کار شد و علاوه بر فعالیت اداری، علاقه‌مند به شعر بود. در خانواده‌اش همواره اشعار حافظ، سعدی و فردوسی به گوش می‌رسید.

مشیری دوران ابتدایی تحصیل را در تهران گذراند، سپس به دلیل مأموریت اداری پدرش به مشهد رفت. پس از چند سال به تهران بازگشت و سه سال اول دبیرستان را در دارالفنون سپری کرد و سپس به دبیرستان ادیب منتقل شد.

او در مورد دوران تحصیل خود گفته است: “در سال ۱۳۲۰، که ایران درگیر آشفتگی‌های سیاسی و حملات نیروهای متفقین از شمال و جنوب بود، دوباره به تهران آمدیم و من ادامه تحصیل دادم. پس از دبیرستان به دانشگاه رفتم. در تمام دوران کودکی‌ام به دلیل شرایط پدرم از زندگی کارمندی پرهیز داشتم، اما مشکلات خانوادگی و بیماری مادرم باعث شد که در سن ۱۸ سالگی در وزارت پست و تلگراف مشغول به کار شوم و این شغل ۳۳ سال ادامه یافت. شعری دارم به نام “عمر ویران” که در این زمینه سروده‌ام.”

مادر مشیری، اعظم‌السلطنه ملقب به خورشید، علاقه‌مند به شعر و ادبیات بود و گاهی شعر می‌سرود. پدر مادرش، میرزا جوادخان مؤتمن‌الممالک، نیز شاعر بود و با تخلص نجم دیوان شعری داشت که منتشر نشده است.

مشیری در همان دوران تحصیل در سال آخر دبیرستان، در اداره پست و تلگراف مشغول به کار شد. در همان سال، مادرش در سن ۳۹ سالگی درگذشت که تأثیر عمیقی بر او گذاشت. سپس در آموزشگاه فنی وزارت پست به تحصیل ادامه داد و روزها به کار مشغول بود و شب‌ها به تحصیل می‌پرداخت. در این دوران، به مطبوعات روی آورد و در روزنامه‌ها و مجلات به فعالیت‌های خبرنگاری و نویسندگی پرداخت. بعدها در رشته ادبیات فارسی دانشگاه تهران به تحصیل ادامه داد، ولی مشکلات ناشی از شغل اداری و فعالیت‌های مطبوعاتی در ادامه تحصیلش مشکلاتی ایجاد کرد.

مشیری کار در مطبوعات را رها نکرد و از سال ۱۳۳۲ تا ۱۳۵۱ مسئول صفحه شعر و ادب مجله «روشنفکر» بود. این صفحات که بعدها به نام «هفت تار چنگ» شناخته شد، به تمام زمینه‌های ادبی و فرهنگی مانند نقد کتاب، فیلم، تئاتر، نقاشی و شعر پرداخت. بسیاری از شاعران مشهور معاصر نخستین بار از طریق این صفحات معرفی شدند. مشیری همچنین در سال‌های بعد مسئول صفحه شعر و ادب مجله‌های «سپید و سیاه» و «زن روز» بود.

فریدون مشیری در سال ۱۳۳۳ ازدواج کرد. همسرش، اقبال اخوان، دانشجوی رشته نقاشی دانشکده هنرهای زیبا دانشگاه تهران بود. پس از ازدواج، او نیز به ادامه تحصیل نپرداخت و به کار مشغول شد. فرزندان مشیری، بهار (متولد ۱۳۳۴) و بابک (متولد ۱۳۳۸)، هر دو در رشته معماری در دانشکده‌های هنرهای زیبا دانشگاه تهران و دانشگاه ملی ایران تحصیل کردند.

مشیری سرودن شعر را از نوجوانی، تقریباً از پانزده سالگی، آغاز کرد. شعرهای نوجوانی او تحت تأثیر شاهنامه‌خوانی‌های پدرش شکل گرفت. یکی از این اشعار مربوط به پانزده سالگی اوست.