مقاله شناسایی استراتژی کنترل تعادل در اجرای بالانس روی پارالل

این تحقیق در مورد شناسایی استراتژی کنترل تعادل در اجرای بالانس روی پارالل می باشد و به صورت یک مقاله پژوهشی و تحقیقی ، جمع آوری گردیده که برای استفاده ی دانشجویان رشته تربیت بدنی و دیگر رشته های مرتبط پیشنهاد می گردد.

چکیده
هدف از این مطالعه،شناسایی استراتژی کنترل تعادل هنگام اجرای بالانس بر روی پارالل بود.تعداد 8 نفر ژیمناست باتجربه در این تحقیق شرکت کردند.

تعداد 18 مارکر منعکسکننده نور کروی شکل،به قطر 2 سانتی متر روی نقاط مشخص شده آناتومیکی آزمودنیها نصب شد.آزمودنیها،حرکت بالانس را سه بار روی یک پارالل شبیهسازی شده انجام دادند.

حرکت بالانس با استفاده از سیستم آنالیز حرکتی1 (Analysis system) Motion با سه دوربین دیجیتال و با فرکانس 120 هرتز به مدت 5 ثانیه ثبت گردید.اندازههای آنتروپومتریک هر فرد شامل جرم اندامها،موقعیت مرکز جرم و طول هر اندام تعیین گردید. دامنهء حرکتی،سرعت و شتاب زاویهای مفاصل مختلف بدن در نرمافزار EVa محاسبه شد. سپس با استفاده از روش دینامیک معکوس در محیط نرمافزار MATLAB و بهرهگیری از یک مدل 5 قسمتی،گشتاور مفاصل مچ دست،آرنج،شانه و ران محاسبه شد.

برای کاهش پارازیتهای اطلاعات از فیلتر دیجیتال با فرکانس بر شی 2 هرتز مورد استفاده قرار گرفت. جهت تحلیل دادهها از تستهای آماری MANOVA و t وابسته استفاده گردید.میزان تغییرات و نوسانات مرکز جرم اندامها و مرکز جرم کلی بدن در جهت قدامی-خلفی بیشتر از جهت داخلی-خارجی بود(005/0- p).گشتاور مفاصل مچ دست،آرنج،شانه و ران در کنترل تعادل دخالت داشتند،اما نقش گشتاور مفصل مچ دست بیشتر از سایر مفاصل بود. در نتیجهگیری کلی اینکه،درگیری گشتاور مفاصل برای حفظ تعادل در اجرای بالانس روی پارالل به ترتیب مچ،آرنج،شانه و ران است.

کلید واژهها: بالانس روی دست،دینامیک معکوس،استراتژی کنترل تعادل و گشتاور مفاصل.

مقدمه
اگر چه توانایی نگهداری تعادل و پایداری بدن برای انجام فعالیتهای روزمره و اجرای مهارتهای حرکتی و ورزشی ضروری است.اما بشر تاکنون نتوانسته همه جزئیات حفظ تعادل را بررسی کند و به این سؤال که چگونه تعادل برقرار میشود،به طور کامل پاسخ گوید.

کنترل تعادل بدن نیازمند همکاری سه منبع حسی بینایی،دهلیزی و حسی- عمقی است. اطلاعات فراهم شده توسط این سه سیستم به وسیلهء سیستم عصبی مرکزی یکپارچه میشود و به صورت پاسخ حرکتی مناسب برای نگهداری تعادل بدن به اجرا در میآید.محققان زیادی به بررسی الگوهای فعالیت عضلانی یا استراتژیهای حرکتی در وضعیت ایستاده روی پاها پرداختهاند.با توجه به نحوهء تحریک عضلات و حرکت اندامهای مختلف،سه استراتژی مشتمل بر استراتژی مچ پا،ران و قدم برداشتن به منظور نگهداری تعادل بدن مشخص شدهاند.استراتژی مچ پا اولین استراتژی کنترلکننده نوسان در وضعیت ایستاده روی پاها میباشد که حول مفصل مچ پا متمرکز است.در این استراتژی با حرکت بدن حول مفصل مچ پا،حرکت مرکز جرم بدن در محدودهء پایداری سطح اتکا باقی میماند.

این استراتژی، هنگامی که نیروهای بر هم زنندهء تعادل کوچک و سطح اتکا سفت باشد،به کار میرود.در استراتژی ران موقعیت با ایجاد حرکت بزرگ و سریع در مفصل ران و حرکت مخالف در مفصل مچ پا کنترل میشود. استراتژی ران برای بازگرداندن تعادل در برابر نیروهای بر هم زننده بزرگتر،سریعتر و در وضعیت آشفته و یا زمانی که سطح اتکا کوچک است،مورد استفاده قرار میگیرد.وقتی آشفتگی ایجاد شده به حدی شدید باشد که استراتژی مچ و ران برای حفظ تعادل کافی نباشد،از استراتژی گام برداشتن برای برگردادن مرکز ثقل به محدودهء سطح اتکا استفاده میشود.

بسیاری از محققان به بررسی جوانب مختلف فرایند حفظ تعادل در انسان پرداختهاند.برای مثال، برخی از محققان به بررسی فرایند حفظ تعادل در بیماریهای مختلف عصبی-عضلانی(24،23)، گروههای سنی(21،18)و جنسیت(18،22)پرداختهاند.در این میان،عدهای نیز به بررسی حفظ تعادل در اجرای مهارتهای ورزشی پرداختهاند.برای مثال،محققان به مطالعه موضوع تعادل در ورزش ژیمناستیک و مقایسه آن با برخی از رشتههای ورزشی دیگر پرداخته و نقش سیستمهای درگیر در حفظ تعادل در این رشته ورزشی را مورد بررسی قرار دادهاند.

در بین مهارتهای متنوع ژیمناستیک،حفظ تعادل روی دستها(بالانس)به عنوان یک مهارت پایه و کلیدی اهمیت زیادی دارد که یادگیری مطلوب این حرکت میتواند موجب بالا رفتن کیفیت اجرای حرکات مختلف ژیمناستیک و در نتیجه موجب کسب امتیاز بالاتر گردد.در مقایسه با وضعیت ایستادن روی پاها،بالانس روی دست از پایداری کمتری برخوردار است، چون در حالت ایستادن روی دستها سطح اتکا نسبت به ایستادن روی پاها کاهش مییابد، اطلاعات سیستمهای بینایی و وستیبولار تغییر پیدا میکند،عضلات مچ دست برای تحمل وزن و تولید گشتاور کافی حول مچ سازگاری ندارند و سرانجام حالت ایستادن روی دستها یک حالت کمتر تمرین شده است.

استراتژی مورد استفاده در حفظ تعادل،با میزان نوسانات،سرعت و دامنهء تغییر وضعیت مفاصل درگیر در عملکرد تعادلی ارتباط مستقیم دارد.اغلب مطالعات انجام شده روی تعادل،در حالت ایستاده آناتومیکی(ایستادن روی پاها) انجام شده و کمتر به وضعیت وارونه(روی دستها) توجه شده است.در اجرای حرکت بالانس و استراتژیهای درگیر اطلاعات بسیار اندکی در دسترس است که نیاز به بررسی دقیق و مشخص کردن جزئیات بیشتری دارد.در مطالعهای که توسط Kerwin و Trewarthe در سال 2001 میلادی انجام شده،استراتژی مچ،شانه و ران برای کنترل تعادل در حالت بالانس نام برده شده است(9).

در مطالعهء انجام شده نقش مفصل آرنج در حفظ تعادل مورد توجه قرار نگرفت که به نظر میرسد پرداختن به آن ضروری است. همچنین با توجه به کاربرد حفظ تعادل روی وسایل مختلف ژیمناستیک مانند پارالل و دار حلقه که نیازمند گرفتن (Grip) میباشد،بررسی استراتژی حفظ تعادل در این وضعیت را ضروری میسازد که توجه به آن به ارتقای سطح کیفی و اجرای زیبای حرکات کمک میکند.از سوی دیگر،تعیین استراتژیهای حفظ بالانس روی پارالل میتواند در شناخت عوامل مرتبط با کنترل پاسچر در وضعیت وارونه و آموزش این مهارت مؤثر باشد.بنابراین هدف از این تحقیق، شناسایی استراتژی حفظ تعادل در اجرای بالانس روی پارالل شبیهسازی شده بود.

فهرست مطالب
چکیده
مقدمه
روش تحقیق
بحث و نتیجه گیری