تحقیق در مورد روزنامه نگاری اقتصادی

این تحقیق در مورد روزنامه نگاری اقتصادی می باشد و پس از تعریف آن، به بیان ویژگی ها و اصول این نوع روزنامه نگاری می پردازد. این تحقیق به دانشجویان رشته های مدیریت ، روابط عمومی، فناوری اطلاعات و دیگر رشته های مرتبط پیشنهاد می گردد.

مقدمه
هیچ کس وارد حرفه روزنامه نگاری نمی شود تا گزارش های بدی تحویل خوانندگان داده و جامعه را گمراه سازد یا اخبار مهم درباره رویدادهای تحت پوشش را حذف و کم ارزش جلوه دهد. گزارشگران نشریات و به ویژه روزنامه نگاران، شغل بسیار سختی دارند. آنها تحت فشار ضرب الاجل های بیرحمانه زمانی بوده و افراد درمانده ای هستند. منظور اینکه قادر به فاصله گرفتن و بیگانه بودن با منابع خبری خود نیستند زیرا مجبورند بارها و بارها به این منابع خبری و تحلیلی مراجعه کنند. موضوعاتی که گزارشگران اقتصادی با آنها سروکار دارند موضوعات ظریف و پیچیده ای بوده و حداقل نصف کسانی که با این گزارشگران گفت و گو و مصاحبه می کنند دروغ های زیرکانه (و برخی اوقات نه چندان زیرکانه) می گویند.

در حال حاضر، به هر سویی که نگاه می‌کنیم، شاهد چرخش اساسی از بازاریابی تبلیغات‌محور، به بازاریابی روابط‌عمومی‌محور خواهیم بود، یعنی به‌دلیل افزایش سطح آگاهی مردم ارتباط دوسویه روابط عمومی کامل‌تر از اطلاع‌رسانی یک‌سویه است. دیگر نمی‌توان فقط با تکیه بر تبلیغات، یک نام تجاری (برند) جدید را به بازار عرضه کرد زیرا تبلیغات دیگر اعتبار ندارد. تبلیغات، ندای یک‌سویه شرکتی است که تنها به فروش بیشتر می‌اندیشد. روابط عمومی اعتبار دارد، اما تبلیغات نه؟ ممکن است یک برنامه تبلیغاتی بتواند بسیار حساب‌ شده، روی مخاطبان خود تاثیر مثبت بگذارد، ولی با کمک روابط عمومی می‌توان آسانتر و بهتر به نتیجه دلخواه رسید.

کجای کار ایراد دارد و چگونه روزنامه نگاران و کسانی که منابع خبری و تحلیلی روزنامه ها هستند و به آموزش عمومی و ارتقای سطح مباحث اقتصادی علاقه مند می باشند می توانند مطالب و گزارش های اقتصادی بهتری به جامعه عرضه دارند؟ متاسفانه باید اعتراف کرد در مورد مباحث اقتصادی و به ویژه موضوعات اقتصاد کلان، اکثر روزنامه نگارانی که این مطالب را در معرض دید خوانندگان قرار می دهند، خود مانع مهمی در درک و فهم آنها هستند.

روزنامه نگاری اقتصادی چیست؟
روزنامه‌نگاری اقتصادی شاخه‌ای از روزنامه‌نگاری است که تجارت، اقتصاد، فعالیت‌های مالی و تغییرات ایجاد شده در جامعه را دنبال، ضبط، تحلیل و تفسیر می‌کند. موضوعات به‌طور گسترده همه موارد فعالیت‌های تجاری که وابسته به اقتصاد یک ملت هست را پوشش می‌دهد. این حوزه از روزنامه‌نگاری اخبار و ویژگی‌های افراد، مکان‌ها و موضوعات وابسته به بحث تجارت را پوشش می‌دهد. بیشتر روزنامه‌ها، مجلات، اخبار رادیویی و تلویزیونی یک بخش تجاری دارند. با این حال روزنامه‌نگاری تجاری که به شکل جزئی تر در انتشارات، کانال‌های رادیویی و تلویزیونی دیده می‌شود به‌طور خاص به تجارت و روزنامه‌نگاری مالی اختصاص داده می‌شود.

این حوره از روزنامه‌نگاری را اخبار و ویژگی‌های مقالات در مورد افراد و مکان‌ها و مسائلی که مربوط به حوزه کسب و کار است پوشش می‌دهد. اکثر روزنامه‌ها و مجلات و رادیو و تلویزیون اخبار یک بخش کسب و کار را نشان می‌دهد. اما به صورت دقیق و عمیق می‌توان روزنامه‌نگاری تجاری را در نشریات و رادیو و تلویزیون در ستون‌ها یا کانالی که به‌طور خاص برای کسب و کار و مالی اختصاص داده شده مشاهده نمود.

ارتباط روزنامه نگاری اقتصادی، تبلیغات و روابط عمومی
به‌جرأت می‌توان گفت که تا پایان جنگ دوم جهانی، جریان یک‌سویه اطلاعات و ارتباطات در تمامی سطوح از جمله ارتباط بین دولت‌ها و ملت‌ها و هم چنین مشتریان و سازمان‌ها حاکم بوده است. این رویکرد در عرصه اقتصادی پس از جنگ دوم جهانی بین مشتریان و سازمان‌ها به‌واسطه گسترش و تنوع محصولات کیفی و رقابت جدی در بین تولیدکنندگان به آرامی به طرف نوعی از ارتباطات دوسویه با مفاهیمی همچون خدمات پس از فروش، مدیریت ارتباط با مشتریان، نظام پیشنهادگیری از مشتریان و … حرکت کرد.

این‌گونه رفتار، خروج از فضای صرف تبلیغاتی بود زیرا تبلیغات به‌تنهایی کارا نبوده و مشتریان نیازمند پاسخ‌گویی به سوالات خود بودند. از این‌رو باید سیستمی برای پاسخ‌گویی به مشتریان طراحی می‌شد، چیزی که تا آن زمان وجود نداشت و پاسخ‌گویی به سوالات مشتریان در مقابل کالاها و خدمات، موضوعی کمرنگ در تجارت محسوب می‌شد.

تبلیغات یک‌سویه بود، یعنی حسن‌ها را بزرگ نمایی و عیب‌ها را کوچک‌نمایی می‌کرد. واحدهای تبلیغات شرکت‌ها نیازی به پاسخ‌گویی احساس نمی‌کردند، اما مشتریان این نیاز و احساس را داشتند. در چنین شرایطی، اطلاع‌رسانی و ارتباط با مشتریان اهمیتی به مراتب بیشتر از تبلیغات پیدا کرده و ضرورت سازماندهی مجدد شیوه‌های ارتباطی مشتریان و سازمان‌های اقتصادی را روشن می‌کند.

روابط‌عمومی با ماهیت ذاتی خود که کارکردی دوسویه دارد، جانشین مناسبی برای تبلیغات است، چون هم بر اطلاع‌رسانی تأکید بیشتری دارد و هم شنونده‌بودن را بر گوینده‌بودن ارجحیت می‌دهد. معروف و مشهورشدن شرکت‌هایی بزرگ (مایکروسافت و …) در دهه اخیر به‌کمک روابط‌عمومی و نه تبلیغات، اهمیت روابط‌عمومی را در عرصه‌های اقتصادی روشن کرده است، اما نمی‌توان روابط‌عمومی را با کارکردهای گذشته (کارکرد در سازمان‌های دولتی و سیاسی) به‌کار گرفت و لازم است نوعی از روابط‌عمومی را طراحی کرد که توانایی پاسخ‌گویی به نیازهای سازمان‌های اقتصادی را داشته باشد. ما این روابط‌عمومی را «روابط‌عمومی تجاری» می‌نامیم.

با توجه به نقش و جایگاه روابط عمومی در روزنامه نگاری اقتصادی و بالاخص تأثیر آن در رضایتمندی مشتریان، امروزه شاهد آن هستیم که وجود هرگونه نقص و یا آسیبی در ساختار، ابزار و فرایند فعالیت های روابط عمومی، تمامی ابعاد، قابلیتها و نقش های آن را تحت تأثیر قرار می دهد. از این روی، بی تردید توجه به شناخت دقیق هر یک از محورهای عملکردی روابط عمومی، آسیب ها و ارزشیابی عملکرد در مؤسسات اقتصادی و اجتماعی، گامی بزرگ در تسریع مشکلات و تدوین استراتژی مناسب روابط عمومی در کشور قلمداد می شود. با چنین رویکردی هنگامی که روابط عمومی وارد عرصه اقتصادی می شود، باید طوری طراحی شود که در راستا و جهت استراتژی اتخاذ شده و اهداف سازمانی قرار گیرد.

فهرست مطالب
مقدمه
روزنامه نگاری اقتصادی چیست؟
ارتباط روزنامه نگاری اقتصادی، تبلیغات و روابط عمومی
برای این منظور، روابط عمومی باید عوامل زیر را مورد توجه قرار دهد
۱۲ اصلی که هر گزارشگر اقتصادی باید رعایت کند
۱۲ اصلی که اقتصاددانان هنگام کمک به روزنامه نگاران باید رعایت کنند
منابع