پاورپوینت مدیریت سرمایه در گردش در مدیریت مالی

این پاورپوینت به تحلیل مدیریت سرمایه در گردش در مدیریت مالی می‌ پردازد. مفاهیمی چون سرمایه در گردش خالص و ناخالص، تصمیمات تامین مالی و سیاست‌ های سرمایه‌ گذاری بررسی می‌ شوند.

مقدمه

بطور سنتی ، سرمایه در گردش به مفهوم دارایی های جاریست به عبارت دیگر سرمایه در گردش آن بخش از دارایی ها یا سرمایه شرکت است که در عملیات کوتاه به کار می رود .

سرمایه در گردش را معمولا به دو گروه خالص و ناخالص تقسیم می کنند . سرمایه در گردش ناخالص مجموع کلیه دارایی های جاری است در حال که سرمایه در گردشض خالص ، تفاوت دارایی جاری و بدهی جاریست .

به عبارت دیگر ، اصلاح سرمایه در گردش مترادف با دارایی های جاری و سرمایه در گردش خالص مترادف با تفاوت بین دارایی های جاری و بدهی های جاری است.

تصمیمات مربوط به سرمایه در گردش:

رابطه متقابل بین داراییها و بدهی های جاری ، مسئله مدیریت سرمایه در گردش را پیچیده می سازد با این حال در اکثر شرکتها تصمیمات موثر بر فروش میزان سرمایه گذاری در وجه نقد ، حسابهای دریافتنی ، موجودی ها را تحت تاثیر قرار می دهد .

قاعده کلی این است که ، مجموعه ای از سیاستها انتخاب شوند که بالاترین خالص ارزش فعلی جریان نقدی دارند به عبارت دیگر قاعده کلی انتخاب مجموعه ای از سیاستهاست که بالاترین ارزش فعلی خالص را بدست می دهند.

سرمایه گذاری در دارایی های جاری:

برای ارزیابی مطلوبیت تصمیم در مورد افزایش سرمایه گذاری در موجودیها چند روش وجود دارد یک روش ساده ، مبتنی بر پیش بینی متوسط سرمایه گذاری اضافی در سرمایه در گردش ، ناشی از تصمیم در مورد افزایش سرمایه گذاری در موجودیها و مقایسه این سرمایه گذاریها با جریان نقدینه سالانه اضافی مورد انتظار است .
برای بررسی مطلوبیت تصمیم مورد نظر می توان از ارزش خالص فعلی ، نرخ بازده درونی یا سود خالص استفاده کرد .

متوسط سرمایه گذاری اضافی در سرمایه در گردش عبارت خواهد بود از :
متوسط حداقل مانده نقدی
+ متوسط حسابهای دریافتنی
+ متوسط موجودی
– متوسط حسابهای پرداختنی
– متوسط هزینه های معوق
– متوسط مالیات پرداختنی
متوسط سرمایه گذاری در سرمایه در گردش

جریان نقدینه سالانه مورد انتظار ناشی از سرمایه گذاری اضافی در موجودیها عبارت است از:
در آمد نقدی سالانه ناشی از فروش
– بهای تمام شده کالای فروش رفته سالانه
– هزینه های عملیاتی نقدی سالیانه
– مالیات سالیانه
جریان نقدینه بعد از مالیات سالیانه

بطور کلی روش سرمایه گذاری در سرمایه در گردش تخمینی کمتر از حد از ارزش فعلی واقعی بدست می دهد ، علت این امر، در نظر گرفتن مخارج واقعی بیش از اندازه و مزایای کمتر از اندازه است

سرمایه در گردش و تصمیم در باره تامین مالی :

بدهی جاری ناشی از عملیات عادی شرکت (حسابهای پرداختنی ، هرینه های معوق و غیره ) است . علاوه براین ارتباطهای دیگری نیز بین دارایی های جاری و بدهی جاری وجود دارد که سطح

سرمایه در گردش را تحت تاثیر قرار می دهند و از نظر اتخاذ تصمیم در مورد تامین مالی دارایی های جاری حائز اهمیت هستند .
در فصل دوم گفتیم که بانکها غالیا به عنوان بخشی از شرایط وام ، مانده جبرانی طلب می کنند .

مدیران مالی با این روابط چگونه برخورد می کنند ؟

یکی از ابزارهای مناسب ، صورتهای مالی پیش بینی شده است .سیاستهای تامین مالی مختلف را می توان از طریق پیش بینی تاثیر شان برجریان نقدینه، ترازنامه و صورت سود و زیان شرکت مورد ارزیابی قرار داد .

مدیران مالی برای تعیین میزان تامین مالی کوتاه مدت بمنظور پشتیبانی از سرمایه گذاری پیش بینی شده در دارایی های جاری ، از اصل تطابق همانند راهنما استفاده کنند.