تحقیق معماری تخت جمشید

تحقیق معماری تخت جمشید (مقاله رشته معماری) در قالب ورد و قابل ویرایش و در ۱۷ صفحه گرد آوری شده است. در زیر به مختصری از عناوین و چکیده آنچه شما در این فایل دریافت می کنید اشاره شده است.

مقدمه :
تخت جمشید ، مجموعه ای از کاخهای بسیار باشکوهی است که ساخت آنها در سال ۵۱۲ قبل از میلاد آغاز شد و اتمام آن ۱۵۰ سال به طول انجامید.تخت جمشید در محوطه وسیعی واقع شده که از یک طرف به کوه رحمت و از طرف دیگر به مرودشت محدود است . این کاخهای عظیم سلطنتی در کنار شهر پارسه که یونانیان آن را پرسپولیس خوانده اند ساخته شده است  .
ساختمان تخت جمشید در زمان داریوش اول در حدود ۵۱۸ ق . م ، آغاز شد. نخست صفه یاتختگاه بلندی را آماده کردند و روی آن تالار آپادانا و پله های اصلی و کاخ تچرا را ساختند . پس از داریوش ، پسرش خشایارشا تالار هدیش را بنا نمود و طرح بنای تلار صد ستون را ریخت . اردشیر اول تالار صد ستون را تمام کرد . اردشیر سوم ساختمان را آغاز کرد که ناتمام ماند . این ساختمان ها بر روی پایه هایی ساخته شــده که قسمتـی از آنها صخره های عظیم و یکپارچه بوده و یا آنها را در کوه تراشیده اند.
معماری هخامنشی ، هنری است امتزاجی که از سبک معماری های بابل و آشور و مصر و شهرهای یونانی آسیای صغیر و قوم اورارتو اقتباس شده و با هنر نمایی و ابتکار روح ایرانی نوع مستقلی را از معماری پدید آورده است.  هخامنشیان با ساختن این ابنیه عظیم می خواستند عظمت شاهنشاهی بزرگ خود را به جهانیان نشان دهند.

تخت جمشید
در اواخر سال ۱۳۱۲ شمسی براثر خاکبرداری در گوشه شمال غربی صفه تخت جمشید قریب چهل هزار لوحه های گلی به شکل و قطع مهرهای نماز بدست آمد . بر روی این الواح کلماتی به خط عیلامی نوشته شده بود . پس از خواندن معلوم شد که این الواح عیلامی اسناد خرج ساختمان قصرهای تخت جمشید می باشد . از میان الواح بعضی به زبان پارسی و خط عیلامی است . از کشف این الواح شهرت نابجایی را که می گفتند قصرهای تخت جمشید مانند اهرام مصر با ظلم و جور و بیگار گرفتن رعایا ساخته شده باطل گشت ، زیرا این اسناد عیلامی حکایت از آن دارد که به تمام کارگران این قصور عالیه اعم از عمله و بنا و نجار و سنگتراش و معمار و مهندس مزد می دادند و هر کدام از این الواح سند هزینه یک یا چند نفر است . کارگرانی که در بنای تخت جمشید دست اندرکار بودند ، از ملت های مختلف چون ایرانی و بابلی و مصری و یونانی و عیلامی و آشوری تشکیل می شدند که همه آنان رعیت دولت شاهنشاهی ایران بشمار می رفتند . گذشته از مردان ، زنان و دختران نیز به کار گل مشغول بودند . مزدی که به این کارگران می دادند غالباً جنسی بود نه نقدی ، که آنرا با یک واحــد پـول بابلی به نام « شکــل » سنجیده و برابر آن را به جنس پرداخت می کردند . اجناسی را که بیشتر به کارگران می دادند و مزد آن محسوب می شد عبارت از : گندم و گوشت  .

«اسکندر مقدونی» در یورش خود به ایران در سال ۳۳۱ قبل از میلاد، آنرا به آتش کشید.تاریخنگاران در مورد علت این آتش سوزی اتفاق رای ندارند. عده ای آنرا ناشی از یک حادثه غیر عمدی می دانند ولی برخی کینه توزی و انتقام گیری اسکندر را تلافی ویرانی شهر آتن بدست خشایار شاه علت واقعی این آتش سوزی مهیب می دانند.
ازآنچه امروز از تخت جمشید بر جای مانده تنها می توان تصویر بسیار مبهمی از شکوه و عظمت کاخ ها در ذهن مجسم کرد. با این همه می توان به مدد یک نقشه تاریخی که جزئیات معماری ساختمان کاخ ها در آن آمده باشد و اندکی بهره از قوه تخیل، به اهمیت و بزرگی این کاخ ها پی برد. نکته ای که سخت غیر قابل باور می نماید این واقعیت است که این مجموعه عظیم و ارزشمند هزاران سال زیر خاک مدفون بوده تا اینکه در اواخر دهه۱۳۱۰خورشیدی کشف شد.
چیزی که در نگاه اول در تخت جمشید نظر بیننده را به خود جلب می کند، کتیبه ها و سنگ نبشته های گذر خشایارشاه است که به زبان عیلامی و دیگر زبانهای باستانی تحریر شده است. از این گذر به مجموعه کاخ های آپادانا می رسیم، جائی که در آن پادشاهان بار می دادند و مراسم و جشن های دولتی در آن برگذار می شد. امروزه مقادیر عمده ای طلا و جواهرات در این کاخ ها وجود داشته که بدیهی است در جریان تهاجم اسکندر به غارت رفته باشد. تعداد محدودی از این جواهرات در موزه ملی ایران نگهداری می شود. بزرگترین کاخ در مجموعه تخت جمشید کاخ مشهور به«صد ستون» است که احتمالا یکی از بزرگترین آثار معماری دوره هخامنشیان بوده و داریوش اول از آن به عنوان سالن بارعام خود استفاده می کرده است. تخت جمشید در ۵۷ کیلومتری شیراز در جاده اصفهان و شیراز واقع شده است.
تخت جمشید تنها یک مجموعه ی معماری نیست ، بلکه آینه ای است که در آن علم و فن و هنر واعتقادات ایرانیان کهن انعکاس یافته است . تخت جمشید یک مدرسه است ، یک کتاب ، یک روایتگر پیر . می توان گفت که تخت جمشید

فهرست مطالب:
مقدمه
تخت جمشید
موزه تخت جمشید
تأثیر تخت جمشید بر معماری پس از خود
سرانجام تخت جمشید
منابع:

فهرست منابع:
۱٫ ↑ علیرضا شاپور شهبازی. «شهر پارسه و مقام آن در تاریخ هخامنشی». در راهنمای مستند تخت جمشید. چاپ ۱۳۸۴. تهران: بنیاد پژوهشی پارسه پاسارگاد، ۱۳۸۴. ۲۵. شابک ‎۴-۶-۹۱۹۶۰-۹۶۴.
۲٫ ↑ رضاییان، فرزین. هفت رخ فرخ ایران. ۶۸ و ۷۱.
۳٫ ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ ۳٫۳ ۳٫۴ ۳٫۵ ۳٫۶ بهنام محمدپناه. کهن دیار. سبزان، ۲۷ فروردین ۱۳۹۰. ۷۰.
۴٫ ↑ History of Iran: Parse or Persepolis
۵٫ ↑ «Persepolis». whc.unesco. بایگانی‌شده از نسخهٔ اصلی در ۱۸ فوریه ۲۰۱۳. بازبینی‌شده در ۲۷ فروردین ۲۰۱۱.
۶٫ ↑ Parsa – [Persepolis]
۷٫ ↑ راهنمای مستند تخت جمشید (کتاب)، علیرضا شاپور شهبازی، ص ۱۱
۸٫ ↑ H.G.Liddle and R.Scott.A Greek-English Lexicon(۱۹۶۸ ed)s.v. A.T.Olmstead-History of Persian Empire-Chicago-۱۹۴۸-p۱۷۳
۹٫ ↑ م.قزوینی، یادداشتها، به اهتمام ایرج افشار، جلد دوم، ص تهران۱۳۳۳، صص ۳۱۲ تا ۳۲۰.
۱۰٫ ↑ سوگنامه پارسیان بیت ۶۵، آشیل، چکامه پارسیان
۱۱٫ ↑ ۱۱٫۰ ۱۱٫۱ ۱۱٫۲ «میراث جهانی تخت جمشید». سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری. بایگانی‌شده از نسخهٔ اصلی در ۱۸ فوریه ۲۰۱۳. بازبینی‌شده در ۲۰ مه ۲۰۱۱.
۱۲٫ ↑ رضاییان، فرزین. هفت رخ فرخ ایران. ۶۸.
۱۳٫ ↑ علیرضا شاهپور شهبازی. «ساختن ارگ پارسه». در راهنمای مستند تخت جمشید. چاپ ۱۳۸۴. تهران: بنیاد پژوهشی پارسه پاسارگاد، ۱۳۸۴. ۳۲. شابک ‎۴-۶-۹۱۹۶۰-۹۶۴.
۱۴٫ ↑ علیرضا شاهپور شهبازی. «ساختن ارگ پارسه». در راهنمای مستند تخت جمشید. چاپ ۱۳۸۴. تهران: بنیاد پژوهشی پارسه پاسارگاد، ۱۳۸۴. ۳۳. شابک ‎۴-۶-۹۱۹۶۰-۹۶۴.
۱۵٫ ↑ کاشف، ص. ۶
۱۶٫ ↑ علیرضا شاهپور شهبازی. «ساختن ارگ پارسه». در راهنمای مستند تخت جمشید. چاپ ۱۳۸۴. تهران: بنیاد پژوهشی پارسه پاسارگاد، ۱۳۸۴. ۳۲. شابک ‎۴-۶-۹۱۹۶۰-۹۶۴.
۱۷٫ ↑ Encyclopædia Iranica – HERZFELD, ERNST iii. HERZFELD AND PERSEPOLIS
۱۸٫ ↑ Persepolis – Britannica Online Encyclopedia
۱۹٫ ↑ راهنمای مستند تخت جمشید (کتاب)، علیرضا شاپور شهبازی، ص ۱۱
۲۰٫ ↑ مجله دانستنیها دوره جدید شماره۱۱-۶شهریور۱۳۸۹-صفحه ۵۰
۲۱٫ ↑ علیرضا شاهپور شهبازی. «ضمیمه‌ها، حجاری‌ها و ساختمان». در راهنمای مستند تخت جمشید. چاپ ۱۳۸۴. تهران: بنیاد پژوهشی پارسه پاسارگاد، ۱۳۸۴. ۲۴۳. شابک ‎۴-۶-۹۱۹۶۰-۹۶۴.
۲۲٫ ↑ علیرضا شاهپور شهبازی. «مقیاس‌ها و اعداد در تخت جمشید (ضمیمه)». در راهنمای مستند تخت جمشید. چاپ ۱۳۸۴. تهران: بنیاد پژوهشی پارسه پاسارگاد، ۱۳۸۴. ۲۴۴و ۲۴۵. شابک ‎۴-۶-۹۱۹۶۰-۹۶۴.
۲۳٫ ↑ کاشف ۶
۲۴٫ ↑ ۲۴٫۰۰ ۲۴٫۰۱ ۲۴٫۰۲ ۲۴٫۰۳ ۲۴٫۰۴ ۲۴٫۰۵ ۲۴٫۰۶ ۲۴٫۰۷ ۲۴٫۰۸ ۲۴٫۰۹ ۲۴٫۱۰ ۲۴٫۱۱ ۲۴٫۱۲ ۲۴٫۱۳ ۲۴٫۱۴ ۲۴٫۱۵ ۲۴٫۱۶ ۲۴٫۱۷ ۲۴٫۱۸ ۲۴٫۱۹ علیرضا شاهپور شهبازی. «شهر پارسه و مقام آن در تاریخ هخامنشی». در راهنمای مستند تخت جمشید. چاپ ۱۳۸۴. تهران: بنیاد پژوهشی پارسه پاسارگاد، ۱۳۸۴. شابک ‎۴-۶-۹۱۹۶۰-۹۶۴.
۲۵٫ ↑ کاخ سه دری یا کاخ مرکزی -پایگاه میراث فرهنگی پارسه پاسارگاد
۲۶٫ ↑ ۲۶٫۰ ۲۶٫۱ پارسی‌مان – تاریخ
۲۷٫ ↑ علیرضا شاهپور شهبازی. «مقدمه صاحب اثر». در راهنمای مستند تخت جمشید. چاپ ۱۳۸۴. تهران: بنیاد پژوهشی پارسه پاسارگاد، ۱۳۸۴. ۱۱. شابک ‎۴-۶-۹۱۹۶۰-۹۶۴.
۲۸٫ ↑ روزنامه همشهری، آرشیو. «تخت جمشید». آثار تاریخی و باستانی تخت جمشید – مرودشت – شیراز. همشهری آنلاین، یکشنبه ۱۱ فروردین ۱۳۸۷. بایگانی‌شده از نسخهٔ اصلی در ۱۸ فوریه ۲۰۱۳. بازبینی‌شده در کد مطلب:۴۷۳۰۰.
۲۹٫ ↑ انقلاب ایران و میراث فرهنگی (رادیو زمانه،۱۸ بهمن ۱۳۸۵)
۳۰٫ ↑ جشن‌های ۲۵۰۰ ساله شاهنشاهی. «رویاهای شاهانه». آفتاب. بایگانی‌شده از نسخهٔ اصلی در ۱۸ فوریه ۲۰۱۳. بازبینی‌شده در ۲۷ فروردین ۱۳۹۰.
۳۱٫ ↑ «عبدالرضا قطبی» ‎(فارسی)‎. موسسه مطالعات تاریخ معاصر ایران. بایگانی‌شده از نسخهٔ اصلی در ۱۸ فوریه ۲۰۱۳. بازبینی‌شده در ۲۴ دسامبر ۲۰۰۹.
۳۲٫ ↑ .اسناد نام خلیج فارس، میراثی کهن و جاودان.ص -۵۳
۳۳٫ ↑ .اسناد نام خلیج فارس، میراثی کهن و جاودان.ص ۴۲-۵۰
۳۴٫ ↑ اصطخری، از اولین افراد در این دوره است که این بنا را دیده است ص ۱۲۳
۳۵٫ ↑ تاریخ مسعودی، جلد ۴، ص ۷۶ـ۷۷
۳۶٫ ↑ ویلکینسون، ص ۳۴۱ـ۳۴۵؛ تیلیا، ۱۹۷۲، ص ۳۱۶
۳۷٫ ↑ ویلکینسون، ص ۳۴۱ـ۳۴۵؛ تیلیا، ۱۹۷۲، ص ۱۶۹-۱۷۸
۳۸٫ ↑ ویلکینسون، ص ۱۵۰؛ تیلیا، ۱۹۷۲، ص ۳۱۶
۳۹٫ ↑ ویلکینسون، ص ۳۴۱ـ۳۴۵؛ تیلیا، ۱۹۷۲، ص ۴۹۸
۴۰٫ ↑ ویلکینسون، ص ۳۴۱ـ۳۴۵؛ تیلیا، ۱۹۷۲، ص ۳۲و۱۲۷
۴۱٫ ↑ ویلکینسون، ص ۳۴۱ـ۳۴۵؛ تیلیا، ۱۹۷۲، ص ۱۲۱
۴۲٫ ↑ علیرضا شاپور شهبازی. «تخت جمشید». www.encyclopaediaislamica.comدانشنانه اسلامیکا. بایگانی‌شده از نسخهٔ اصلی در ۱۸ فوریه ۲۰۱۳. بازبینی‌شده در ۲۹ فروردین ۱۳۹۰.
۴۳٫ ↑ «میراث جهانی یونسکو در ایران،». بایگانی‌شده از نسخهٔ اصلی در ۱۸ فوریه ۲۰۱۳.
۴۴٫ ↑ «شکوه تخت جمشید در کانادا». آفتاب، دوشنبه ۲۱ فروردین ۱۳۸۵. بایگانی‌شده از نسخهٔ اصلی در ۱۸ فوریه ۲۰۱۳. بازبینی‌شده در ۱۵ مرداد ۱۳۹۰.
منابع
• پیرنیا، حسن (مشیرالدوله). تاریخ ایران باستان. تهران: انتشارات نگاه، ۱۳۸۵. ISBN 964-351-195-2.
• علیرضا شاهپور شهبازی. راهنمای مستند تخت جمشید. بنیاد پژوهشی پارسه-پاسارگاد. چاپ ۱۳۸۴. تهران: انتشارات سفیران و انتشارات فرهنگسرای میردشتی، ۱۳۸۴. شابک ‎۴-۶-۹۱۹۶۰-۹۶۴.‎
• شاپور شهبازی، علیرضا. «تخت جمشید». در دانشنامه جهان اسلام. بایگانی‌شده از نسخهٔ اصلی در ۱۸ فوریه ۲۰۱۳. بازبینی‌شده در ۲/۳/۲۰۱۳٫
• موسوی، علی. «تخت جمشید». در دایرهالمعارف بزرگ اسلامی. ج. ۱۴٫ بایگانی‌شده از نسخهٔ اصلی در ۱۸ فوریه ۲۰۱۳. بازبینی‌شده در ۲/۳/۲۰۱۳٫
• Dandamayev، Muhammad. «PERSEPOLIS ELAMITE TABLETS». در Encyclopædia Iranica. بایگانی‌شده از نسخهٔ اصلی در ۱۸ فوریه ۲۰۱۳. بازبینی‌شده در ۲/۳/۲۰۱۳٫
• Shapur Shahbazi، A. «PERSEPOLIS». در Encyclopædia Iranica. بایگانی‌شده از نسخهٔ اصلی در ۱۸ فوریه ۲۰۱۳. بازبینی‌شده در ۲/۳/۲۰۱۳٫